6 Şubat depremlerinde kızı ve torunları Hatay’da yıkılan Rönesans Rezidans’ın enkazı altında kalan Suna Öztürk, miting için Aksaray’a gelen Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a konvoyun geçişi sırasında sesini duyurmaya çalıştı. Erdoğan’ın konvoyu geçip giderken; Suna Öztürk, konvoyun ardından “Bulun benim çocuklarımı. Ölüyüm, ölüyüm. Bulun benim çocuklarımı, niye kaçıyorsunuz” diye feryat etti.
“ÖLÜYÜM ÖLÜYÜM BULUN BENİM ÇOCUKLARIMI”
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, bugün miting için Aksaray’a geldi. 6 Şubat depremlerinde kızı Tuğba Koşar ile torunları Mustafa Kemal Koşar ve Mehmet Akif Koşar Hatay’da yıkılan Rönesans Rezidans’ın enkazında kalan Suna Öztürk, konvoy geçerken Cumhurbaşkanı Erdoğan’a seslendi. Bu sırada güvenlik güçleri Öztürk’e engel olmaya çalıştı. Geçip giden konvoyun arkasından koşan Öztürk, zaman zaman yere oturarak konvoyun arkasından bağırdı. Öztürk, şunları söyledi:
6 Şubat depremlerinde kızı ve torunları Hatay’da yıkılan Rönesans Rezidans’ın enkazı altında kalan Suna Öztürk, miting için Aksaray’a gelen Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a konvoyun geçişi sırasında sesini duyurmaya çalıştı. Erdoğan’ın konvoyu geçip giderken; Suna Öztürk, konvoyun ardından “Bulun benim çocuklarımı. Ölüyüm, ölüyüm. Bulun benim çocuklarımı, niye kaçıyorsunuz” diye feryat etti.
“Bulun benim çocuklarımı. Ölüyüm ölüyüm! Bulun benim çocuklarımı. Niye Cumhurbaşkanı bulmuyor? Bulun benim çocuklarımı niye kaçıyorsunuz? Niye çocuklarımı bulmuyorsunuz yeter artık! Bir yıl oldu Allah kahretsin. Cumhurbaşkanı’ndan medet bekliyorum. Nerede geldi gidiyor yok. Bir buçuk yıl oldu ya. Bulun artık benim çocuklarımı, o molozların çakılların içerisinden çıkartın.
“BÖYLE İNSANLIK OLMAZ”
Bu mu insanlık? Çıkarıp teslim etmiyorlar bana. Cumhurbaşkanı diye bekledim saatlerdir. Bana neden Cumhurbaşkanı yardımcı olmuyor? Yeter artık. 147 kişi kayıp, bulun artık benim çocuklarımı. Ben bittim artık tükendim. 147 tane insan, 3 çocuk molozların içerisinde kaldı. 53 kişi kayıp, 38 çocuk kayıp. Böyle insanlık olmaz! Cumhurbaşkanım duy benim sesimi, duy artık bizi. Yel gibi gidiyor, sabahtan beri beni görüştürmediler. Rönesans Rezidans enkazının altında kaldılar. Çıkartın artık ya. Ben bir diş, bir kemik istiyorum. Ben de Aksaraylıyım, bu toprağın evladıyım. Ben çocuklarımı okuttum, öğretmen oldu gittiler oraya.”
